اين كار ادامه پيدا مي كند تا همه حفرات خالي پر شوند. اكنون نوبت ويبره كردن مواد است. با روشن كردن ويبره دستگاه، حالت لرزش ايجاد مي شود. اين ويژگي موجب پر شدن خلل و فرج تركيب مي گردد. عمليات پرس، چندين بار انجام مي شود. در ادامه بلوك را با استفاده از سمباده، تراش مي دهند. در نهايت، بلوك ها را خارج مي كنند و روي زمين قرار مي دهند تا خشك شوند.

تاريخچه دستگاه بلوك زن
قبلا براي تهيه بلوك سيماني، مصالح مختلف را با هم تركيب مي كردند و به صورت دستي داخل قالب هاي مخصوص مي ريختند. سپس اين مواد را با نيروي دست خود فشرده كرده و از قالب جدا مي كردند. به دليل اينكه، مراحل ساخت بلوك با استفاده از دست ها (قدرت بدني) انجام مي شدند، اين بلوك ها كيفيت پاييني داشتند. افراد نمي توانستند به درستي عمليات فشرده سازي مواد را انجام دهند. اين بلوك ها معايب ديگري هم داشتند.گاهي اوقات بر روي بلوك هايي كه به صورت دستي ساخته مي شدند، ترك هايي ايجاد مي شد. علاوه بر اين، براي ساخت بلوك در روش سنتي، از قالب هاي ساده و يك شكل استفاده مي كردند. امكان توليد بلوك به شكل هاي مختلف وجود نداشت.

با گذشت زمان و پيشرفت فناوري، دستگاه هاي بلوك زني ساخته شدند. مدل هاي اوليه بلوك زن، فقط قادر به توليد بلوك هاي يك شكل بودند. اين فرايند با سرعت كمي انجام مي شد. در ساختار اين دستگاه، يك موتور وجود داشت كه در هنگام كار كردن، يك حالت ويبره ايجاد مي كرد. به كمك دستگاه بلوك زن مي توانستند 700-500 بلوك سيماني را توليد كنند. به مرور زمان، تغييراتي در دستگاه بلوك زن به وجود آمد و مدل هاي اتوماتيك و پيشرفته ي اين دستگاه توليد شدند. كار كردن با مدل هاي اتوماتيك ساده تر است و باعث افزايش بازدهي كار مي شود. با استفاده از بلوك زن اتوماتيك مي توان تعداد بيشتري بلوك سيماني توليد كرد.